Szczecin to miasto ludzi odważnych, pionierów. Podobne do Ameryki - tak prezydent Piotr Krzystek przekonywał studentów do idei Miasta Pływającego Ogrodu

Miesiąc po oficjalnej premierze wizji Szczecina 2050, prezydent spotkał się ze studentami wydziału humanistycznego Uniwersytetu Szczecińskiego. Z mikrofonem w ręce przez dwie godziny przekonywał, że Szczecin może stać się Floating Garden.

- To przedsięwzięcie, wobec którego nie można pozostać obojętnym. Może się podobać lub nie. Szczecin to miasto ludzi odważnych, pionierów. Podobne do Ameryki - mówił Krzystek. - Wasi dziadkowie i rodzice przyjechali tu z różnych stron. Szli w coś, co było niepewne. I wam coś z ich odwagi pozostało.

Prezydent wyliczał, jakie inwestycje powstaną w Szczecinie w najbliższych latach. - Zbudujemy halę widowiskowo-sportową, filharmonię, park naukowo-technologiczny, biurowce, Pleciugę, galerię Turzyn, aquapark na Gontynce i galerię Kaskada.

- Wszystko pięknie. Ale co z nami? - pytała prezydenta Sylwia Popławska z III roku historii. - Za kilka miesięcy odbierzemy dyplomy i staniemy przed wyborem; zostać, czy wyjechać. Same pływające ogrody nas nie przekonają.

- Każdego może zatrzymać co innego. Jednych tańsze mieszkania, innych praca lub możliwość trzymania łódki na jeziorze. Musimy iść krok po kroku. Wrocław do swojej siły dochodził latami - przekonywał Krzystek.

Prezentacja wizji Szczecina spodobała się. Studenci wyrazili jednak obawę, czy po najbliższych wyborach nowe władze nie opracują nowej koncepcji. Nie mogli także wybaczyć prezydentowi błędów w zapisie fonetycznym nazwy miasta.

- W tej transkrypcji są przynajmniej trzy błędy. Co pan chce z tym zrobić? - pytała Monika Głowacka, studentka III roku stosunków międzynarodowych.

- Albo się wyróżnimy, albo zginiemy. To ważna zasada w marketingu. Błędy popełnia się specjalnie, by zwrócić uwagę. Chodzi o to, by budzić emocje - przekonywał Krzystek. - Ja spotkałem obywatela USA, a do tego czarnoskórego, który za pierwszym razem poprawnie odczytał fonetyczny zapis nazwy Szczecina.

- Kwestia zamierzonego błędu przypomina mi sytuację na obronie magisterki. Profesor mówi studentowi, że zrobił kardynalny błąd w pracy, a student odpowiada, że zrobił go specjalnie, by sprawdzić, czy profesor czytał pracę - skomentował tłumaczenia prezydenta Grzegorz Kamiński, student historii.

Humaniści docenili odwagę prezydenta, który nie bał się stanąć przed nimi, i na koniec spotkania nagrodzili go oklaskami.